Το «δίκαιο» (ή το «συμφέρον») του ισχυρού, είτε με το «καλό» είτε με το «κακό», πάντοτε επιβάλλεται…
Αυτά έχει η ζωή-C’est la vie, όπως είπε και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στη Wall Street Journal, ερωτηθείς για το αν θα είναι η συμφωνία με τη Chevron στο τραπέζι, όταν κάποτε συναντηθεί με τον Ερντογάν.
«Δεν έχουμε να συζητήσουμε τίποτα με την Τουρκία, για την Chevron», είπε ο πρωθυπουργός. Φάνηκε πάντως, να οχυρώνεται πίσω από την ισχύ του αμερικανικού ενεργειακού κολοσσού. « Ασκούμε τα κυριαρχικά δικαιώματά μας νότια της Κρήτης, αυτό αναγνωρίζεται από τη Chevron και θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο» απάντησε χαρακτηριστικά.
Ο δυνατός προχωρά μέχρι εκεί που του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί μέχρι εκεί που του επιβάλλει η αδυναμία του έλεγε ο Θουκυδίδης
Η Chevron, βέβαια όπως και κάθε ενεργειακός κολοσσός δεν έχει…πατρίδα, ούτε εθνικά συμφέροντα, αλλά λειτουργεί με βάση το κέρδος. «Το δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος ξυμφέρον», έλεγε ο Πλάτων πριν 2.500 χρόνια- Το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το συμφέρον του ισχυρού.
Στην “κοινωνία” των ζώων η επιβολή του ισχυρού επί του αδύναμου αποτελεί φυσικό νόμο. Θα περίμενε ίσως κανείς στην έλλογη κοινωνία των ανθρώπων αυτός ο «φυσικός νόμος» του ζωικού βασιλείου, αν όχι να είναι ανύπαρκτος τουλάχιστον να μην εφαρμόζεται με την ίδια αγριότητα, ή και χειρότερη, μ’ αυτή που επιδεικνύουν τα «άλογα» ζώα- θηρία.
Ιστορικά παραδείγματα επιβολής του ισχυρού επί των αδύναμων μπορούμε να βρούμε, όχι και λίγα, ακόμα και στις περιπτώσεις που κράτη και λαοί συνάπτουν συμμαχίες ή ενώσεις στη βάση της αμοιβαίας φιλίας και της αλληλεγγύης.
Για να αποδειχτεί, και να αποδεικνύεται και στις μέρες μας, περίτρανα ότι στη διεθνή πολιτική σκηνή συμμαχίες και φιλίες δεν υπάρχουν παρά μόνον «συμφέροντα», και πως πάντα επικρατεί το «συμφέρον» του «Δυνατού».
Τρανταχτό παράδειγμα η σημερινή Ελλάδα, αναγκάζεται να ζητιανεύει βοήθεια από τους «Δυνατούς φίλους» της και εισπράττει, για να τηρηθούν τα προσχήματα και, κυρίως, για να «χρυσωθεί το χάπι» και μερικές φιλοφρονήσεις του τύπου «θα σταθούμε αλληλέγγυοι στον ελληνικό λαό»
Τίποτα καινούριο, τίποτα πρωτοφανέρωτο… Απλά η Ιστορία και πάλι επαληθεύεται: δυστυχώς οι ισχυροί πάντα είτε με το καλό είτε με το κακό επιβάλλουν τη θέλησή τους (το συμφέρον τους δηλαδή) στους αδύναμους…
Αποδεικνύεται έτσι ότι το διεθνές δίκαιο δεν είναι υπερβατικό, μια φωνή ανεπηρέαστη από συσχετισμούς δυνάμεων και υπολογισμούς συμφερόντων. Απλούστατα, νόμος είναι το δίκιο του αυθέντη, δηλαδή η ισχύς του.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.