Εκεί, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ακούστηκε για πρώτη φορά από τους υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών ότι ο προϋπολογισμός θα κλείσει με πλεόνασμα…
Όσοι ήξεραν τα δημοσιονομικά χαμογελούσαν, καθώς ήταν σχήμα οξύμωρο να λέμε για πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό, όταν κάτω από το νερό υπήρχε το κρυμμένο παγόβουνο της δημιουργικής λογιστικής.
Στο τέλος εκείνης τη δεκαετίας ήρθε η χρεοκοπία και την Ελλάδα έσφιξε η μέγγενη των μνημονίων, με το PSI, το Υπερταμείο και το χειρότερο απ’ όλα έφερε τη μειωμένη κυριαρχία ως αποτέλεσμα της επιβολής οικονομικών μέτρων.
Από το 2019 και μετά άρχισαν τα πλεονάσματα να μεγαλώνουν και φτάσαμε σε υπερ – πλεονάσματα, κοντά στα 10 δισ., που ζαλίζουν κυριολεκτικά. Η κυβέρνηση τα διαφημίζει ως αποτέλεσμα της καλής δημοσιονομικής κατάστασης. Η αλήθεια είναι ότι τα πλεονάσματα είναι χρήματα που προέρχονται από φόρους, ΦΠΑ, υψηλές εισφορές κ.λπ. Από 201,5 δισ. ευρώ, το πραγματικό ΑΕΠ έφθασε το 2024 στα 237,5 δισ. Αυξήθηκε δηλαδή κατά 36 δισ., που αν σε αυτά υπολογίσουμε τον μέσο φόρο 29% έχουμε περίπου 10,5 δισ. που βγήκαν από τις τσέπες των φορολογούμενων πολιτών και πήγαν στα κρατικά ταμεία.
Το περίεργο -μέχρι πολύ περίεργο- είναι ότι ενώ διαφημίζουμε σούπερ πλεονάσματα και τα παρόμοια, το χρέος αυξάνεται αντί να μειώνεται που θα ήταν το φυσιολογικό. Και τι πλεονάσματα είναι αυτά στον προϋπολογισμό όταν έχουμε έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών γύρω στο 6% του ΑΕΠ, που για να καλυφθεί αυξάνουμε ισόποσα τον δανεισμό της χώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.