«Μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ καιρό και πολλούς για λίγο. Δεν μπορείς, όμως, να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα». Η ιστορική αυτή φράση του Αβραάμ Λίνκολν έρχεται να «κουμπώσει» ιδανικά στην περίπτωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του, σε σχέση με την παροχολογία και το success story που ευαγγελίζονται.
Το παραμύθι, λοιπόν, του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει «δράκο». Το αφήγημα της «αναπτυσσόμενης» οικονομίας καταρρέει μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας. Η αμείλικτη ακρίβεια αδειάζει τα πορτοφόλια, κάνοντας τα βασικά αγαθά πολυτέλεια για τους περισσότερους. Αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται από τους μισθούς, που παραμένουν σε επίπεδα χαμηλότερα από το 2009, παρά τις υποτιθέμενες αυξήσεις. Παράλληλα, οι συντάξεις έχουν ουσιαστικά παγώσει, αφήνοντας τους ηλικιωμένους ευάλωτους σε έναν πληθωρισμό που κατατρώει την αγοραστική τους δύναμη.
Οι συνέπειες είναι βαθιές και κοινωνικά ορατές. Οι νέοι, αντιμέτωποι με την επισφάλεια και το χαμηλό εισόδημα, αδυνατούν να αποκτήσουν οικονομική ανεξαρτησία, να φύγουν από το πατρικό τους και να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια. Αυτή η αδυναμία τροφοδοτεί ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα της χώρας: την υπογεννητικότητα. Η Ελλάδα συρρικνώνεται πληθυσμιακά, ένα σημάδι μιας κοινωνίας που δεν μπορεί να προσφέρει μέλλον στα παιδιά της.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι η οικονομία πάει καλά, χρησιμοποιώντας αφηρημένους δείκτες και στατιστικές. Όμως, η κοινωνία έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι αυτό είναι ένα παραμύθι. Η ευημερία της οικονομίας δεν μπορεί να είναι πραγματική όταν δεν αντικατοπτρίζεται στην ευημερία των πολιτών. Η οικονομία είναι απλώς ένα εργαλείο που πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο, όχι το αντίστροφο.
Πριν την κρίση και τα μνημόνια, ο μέσος μισθός για πλήρη απασχόληση ήταν πάνω από 1.400 ευρώ μικτά. Σήμερα υπολογίζεται κάτω από τα 1.400 ευρώ μικτά (1.342 ευρώ το 2024). Όμως, η μεγαλύτερη πληγή της σύγχρονης αγοράς εργασίας είναι η εκτίναξη της μερικής απασχόλησης. Από μόλις 13% το 2009, το ποσοστό των εργαζομένων που απασχολούνται με αυτόν τον τρόπο έχει υπερδιπλασιαστεί, ξεπερνώντας το 22% του εργατικού δυναμικού. Πλέον, περίπου ένας στους πέντε εργαζόμενους είναι παγιδευμένος σε αυτή την κατάσταση, με έναν εξευτελιστικό μικτό μισθό 582€ (μόλις 500€ καθαρά).
Αυτή η τάση δεν είναι απλώς μια οικονομική στατιστική. Συνιστά ένα κοινωνικό φαινόμενο που διαβρώνει τον ιστό της κοινωνίας. Η διάχυση της επισφάλειας στην αγορά εργασίας δεν επιτρέπει στους εργαζόμενους να προγραμματίσουν το μέλλον τους, να δημιουργήσουν οικογένεια ή να αποκτήσουν ιδιοκτησία, όπως έκαναν οι παλαιότερες γενιές στη χώρα. Η μερική απασχόληση δεν προσφέρει ασφάλεια ή ποιοτικές συνθήκες, αλλά αντίθετα διαιωνίζει έναν κύκλο αβεβαιότητας και οικονομικής δυσπραγίας, μετατρέποντας την εργασία από μέσο ευημερίας σε πηγή διαρκούς αγώνα για την επιβίωση.
Αν λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης θέλει να είναι πειστικός, ας κοιτάξει κατάματα την πραγματικότητα και ας αφήσει τα παραμύθια. Ας πει την αλήθεια στον Ελληνικό λαό, διότι το πλήρωμα του χρόνου έρχεται και οι πολλαπλώς εξαπατημένοι πολίτες θα στρέψουν εναντίον του τον «δράκο» του παραμυθιού του.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.