Των Γιάννη Τσουκαλά & Μαριάννας Μητροπούλου
Άναρχη και αυθαίρετη δόμηση χωρίς κανέναν απολύτως εγκεκριμένο σχεδιασμό, σπίτια κτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο, χωρισμένα μεταξύ τους με συρματοπλέγματα, κλειδαμπαρωμένες αυλές με εγκαταλελειμμένα και ακατοίκητα οικήματα, ακαθάριστα οικόπεδα εν μέσω της αντιπυρικής περιόδου και εκατοντάδες μέτρα δρόμου, όπου η πρόσβαση προς τη θάλασσα καθίσταται απαγορευτική, ειδικά όταν πρόκειται για λαβύρινθους από πόρτες και δρομάκια που καταλήγουν σε αδιέξοδα.
Αυτή είναι η εικόνα που αντικρίζουν εδώ και πολλά χρόνια ντόπιοι και επισκέπτες στους παραθαλάσσιους οικισμούς της Σπιάτζας και του Άγιου Ηλία του Δήμου Πύργου, χωρίς δυστυχώς κανένας να έχει αναλογιστεί το κακό, που είναι κάτι παραπάνω από πιθανό να συμβεί στην περίπτωση της πρόκλησης και της ραγδαίας εξάπλωσης μιας πυρκαγιάς, στις περιοχές αυτές όπου η βλάστηση είναι πυκνή και περικλείονται από δάσος.
Αυτό γιατί, εφόσον προκύψει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και απαιτηθεί η απομάκρυνση των κατοίκων, το πιθανότερο σενάριο θα είναι ο εγκλωβισμός τους, με απρόβλεπτες συνέπειες, καθώς οι διέξοδοι προς τη θάλασσα σε μήκος χιλιομέτρων είτε είναι ολοκληρωτικά αποκλεισμένες, είτε ελάχιστες, είτε το μέγεθός των διεξόδων δεν επιτρέπει τη μαζική φυγή πληθυσμού.
Η εφ. «Πατρίς» πραγματοποίησε αυτοψία στον Άγιο Ηλία αλλά και στην Σπιάτζα, διαπιστώνοντας όλα τα παραπάνω, αφού όπως μαρτυρούν και οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται σήμερα, η πρόσβαση προς τη παραλία είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ανέφικτη, ενώ κατά μήκος δεκάδων σπιτιών υπάρχουν μεγάλοι και απροσπέλαστοι φράχτες, χωρίς να διακρίνεται, το παραμικρό σημείο από τον αιγιαλό, ατσάλινες πόρτες και σκουριασμένα λουκέτα με αλυσίδες, πάνω σε καγκελόπορτες παρατημένων ακαθάριστων οικοπέδων, που αποτελούν κυριολεκτικά μια πυριτιδαποθήκη, έτοιμη να εκραγεί, σε περίπτωση πυρκαγιάς. Επίσης, όσον αφορά -ειδικά- την περίπτωση της Τ.Κ. Αγίου Ηλία, η διαφυγή από τον μικρό οικισμό του Πουρναρίου, καθώς και η διαφυγή από τον οικισμό Πυργί, προς τον Πύργο ή την Αμαλιάδα, φαντάζουν δύσκολες, καθώς ο μοναδικός δρόμος, ο οποίος οδηγεί στα Δουναίικα, είναι σε πολύ κακή κατάσταση και ιδιαίτερα την περίοδο που κορυφώνεται η τουριστική κίνηση, η πρόσβαση σε αυτόν είναι σχεδόν ακατόρθωτη και σε περίπτωση μαζικής απομάκρυνσης των αυτοκινήτων θα προκληθεί συμφόρηση.
«Η πρόσβαση σε παραλίες για όσους δεν γνωρίζουν την περιοχή είναι δύσκολη»
Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε την εθνική τραγωδία στο Μάτι, όπου το 2018 η καταστροφική φωτιά σε συνδυασμό με την ασυνεννοησία όλων των αρχών και την έλλειψη μέτρων και παντός τύπου σχεδιασμού, είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 104 συνανθρώπων μας; Συγκλονιστικό είναι και ρεπορτάζ του ΑΠΕ – ΜΠΕ μετά τη φονική πυρκαγιά, όπου περιγράφεται μια κατάσταση ανάλογη με αυτή της Ηλείας αλλά και πολλών ακόμα περιοχών της Ελλάδας. «Τις συνθήκες της φονικής πυρκαγιάς με τους ισχυρότατους ανέμους χωρίς προηγούμενο, τις επαναλαμβανόμενες μάντρες από το Κόκκινο Λιμανάκι έως το Μάτι και ακόμη παραπέρα, τον παραλιακό δρόμο- λαβύρινθο που σπάνια σε αφήνει να δεις θάλασσα σε όλο το μήκος του αλλά και την άναρχη δόμηση και αυθαιρεσία καταγράφει τηλεοπτικό οδοιπορικό του Αθηναϊκού/ Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων και του Γιώργου Κουβαρά στο Μάτι και τον Νέο Βουτζά, αναζητώντας απάντηση στο γιατί κάηκαν ζωντανοί σε σπίτια, αυτοκίνητα και περιφραγμένα οικόπεδα 88 άτομα.
Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να καταλάβεις ότι η περιοχή οικοδομήθηκε με άναρχο τρόπο, ότι δεν υπάρχει σχέδιο πόλης σε πολλά σημεία και εκτός από τους καπνούς μυρίζει ρουσφέτια και υπόγειες, χωρίς υπερβολή, μαφιόζικες διαδρομές».
«Δεν υπάρχει δεύτερη πρόσβαση διαφυγής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης»
Η κάτοικος της περιοχής και γραμματέας του Συλλόγου «Πουρνάρι Αγίου Ηλία» Ελένη Γαβριλιάδη, παραδέχθηκε μιλώντας στην εφ. «Πατρίς», ότι σε περίπτωση πυρκαγιάς και εκκένωσης η μόνη διέξοδος προς τα Δουναίικα είναι ένας δύσβατος δρόμος και εξέφρασε το φόβο της πως «θα ζήσουμε ένα δεύτερο Μάτι».
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην περιοχή το συναντάμε κυρίως τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, όπου συναθροίζεται πολύς κόσμος και συγκεντρώνονται πάρα πολλά αυτοκίνητα παραθεριστών. Το ζήτημα που θέλω να θίξω είναι πως δεν υπάρχει δεύτερη πρόσβαση διαφυγής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όπως για παράδειγμα είναι μια πυρκαγιά. Ο μόνος τρόπος διαφυγής είναι αυτός που είναι πίσω από το δάσος και πρόκειται για έναν στενό χωματόδρομο, ο οποίος έχει μόνο κατά το ήμισυ άσφαλτο, η οποία στρώθηκε πριν από πάρα πολλά χρόνια. Είναι επιτακτική ανάγκη, είτε συνεργεία του Δήμου, είτε της Περιφέρειας να έρθουν εδώ, να κάνουν αυτοψία, να ελέγξουν τον τρόπο, με τον οποίον θα μπορεί να φτιαχτεί άμεσα αυτός ο δρόμος, γιατί σε περίπτωση πυρκαγιάς είναι βέβαιο πως θα ζήσουμε ένα δεύτερο Μάτι. Τον Αύγουστο, με τόσους πολλούς πεζούς, και τόσα πολλά οχήματα, γίνεται το αδιαχώρητο. Όταν αναγκάζονται να φύγουν ξανά προς Πύργο ή Αμαλιάδα, αναγκάζονται να γυρίσουν πάλι πίσω. Στον οικισμό εδώ λίγο πιο κάτω, στο Πυργί, σε ώρες αιχμής δεν μπορεί να περάσει κανείς. Συμπερασματικά, πρέπει οπωσδήποτε να φτιαχτεί ο δρόμος που προανέφερα, αυτός που βγαίνει στα Δουναίικα, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να εκτονωθεί αυτή η κίνηση. Από την τραγωδία στο Μάτια και μετά, κάναμε κινήσεις σαν σύλλογος, ενώ στείλαμε κα έγγραφα τόσο στον δήμαρχο Πύργου όσο και στον αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Ηλείας. Η απάντηση που λάβαμε είναι πως πρόκειται για έργο που πρέπει να γίνει με τη συνεργασία του Δήμου και της Περιφέρειας, ωστόσο από τότε που λάβαμε αυτή την απάντηση, έχουν περάσει τρία χρόνια».
Η εφ. «Πατρίς» επικοινώνησε με τον αντιδήμαρχο Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Πύργου Μαρίνη Αχτύπη, ο οποίος δήλωσε ότι έχει ήδη εκπονηθεί σχέδιο εκκένωσης σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς και πως ειδικά για τις παραθαλάσσιες περιοχές υπάρχει άριστη συνεργασία με το Λιμενικό Σώμα, ώστε στο ενδεχόμενο απομάκρυνσης κατοίκων να πραγματοποιηθεί επιχείρηση διάσωσης μέσω της θάλασσας.
«Είναι βέβαιο πως θα έχουμε εγκλωβισμένους»
Το ζήτημα που αναδεικνύει σήμερα η εφ. «Πατρίς» επιβεβαίωσε με δηλώσεις του και ο δασάρχης Πύργου Παναγιώτης Λάττας, τονίζοντας πως σε περίπτωση πυρκαγιάς στους συγκεκριμένους οικισμούς, είναι βέβαιο πως θα έχουμε εγκλωβισμένους.
«Στην περιφέρεια του δασαρχείου Πύργου, υπάρχουν κάποιοι οικισμοί, οι οποίοι περιτριγυρίζονται από δασικές εκτάσεις, όπου οι άνθρωποι που ζουν εκεί αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του κινδύνου της πυρκαγιάς, καθημερινά, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες, εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών, που κάνουν τις συνθήκες πολύ δύσκολες. Τις προάλλες για παράδειγμα, ήμουν στο Χειμαδιό, κι εκεί η κατάσταση είναι πολύ άσχημη, καθώς ανάμεσα στο δάσος και τα σπίτια υπάρχουν πολλά απορρίμματα, παράγοντας που συμβάλει στο να εξαπλωθεί γρήγορα μια πυρκαγιά. Γι’ αυτό πρέπει να κοιτάξουμε τη γρήγορη επέμβαση, δηλαδή πως θα προλάβουμε μια πυρκαγιά που θα λάβει διαστάσεις, πριν βρει καύσιμη ύλη, η οποία θα βοηθήσει στην ανάπτυξή της. Βέβαια, το μεγαλύτερο ζήτημα είναι ο έλεγχος των πληθυσμών στις κοινότητες και τους οικισμούς αυτούς, και αυτή είναι μια αρμοδιότητα του δήμου. Είναι βέβαιο πως θα έχουμε εγκλωβισμένους σε περίπτωση πυρκαγιάς όταν σε αυτές τις περιοχές έχουμε για πάρα πολλά μέτρα τις περισσότερες προσβάσεις στη θάλασσα κλεισμένες, και υπάρχουν μόνο κάποια μικρά μονοπατάκια».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.